Dagboek

Socrates is niet alleen de filosoof van de gifzelfmoord (in zijn geval letterlijk te nemen) rond 400 v. Chr. Hij was ook een fan van kennis en zelfkennis.

Atleten probeer ik dagelijks te laten reflecteren over zichzelf. Door vragen te stellen (dit hebben we ook van Socrates geleerd), door feedback te geven en door ze een dagboekje te laten bijhouden (mijn voorkeur gaat naar de schriftjes van den Hema, maar meer en meer wordt er gebruik gemaakt van Smartphones en Laptops).

De opdracht die ik mee geef bepaal ik individueel. Dat varieert van algemeen "Schrijf dagelijks over je gevoelens en je gedachten" tot specifieker "Schrijf dagelijks wat je stoorde of wat je niet onmiddellijk kon loslaten."

Het is niet de bedoeling dat ik mijn interpretatie geef aan de binnenkomende werkstukjes. Ik heb zelfs liever dat er geschreven wordt vanuit de veronderstelling dat niemand anders de dagboeken zal lezen.

Het is een opdracht waar de atleet-schrijver na verloop patronen kan in herkennen.
Op welk moment van de dag ben ik emotioneel? Waar was ik? Bij wie was ik? Had ik minder of meer geslapen en gegeten in die periode?

Zelfkennis dmv reflectie bestaat dus uit het ontdekken van je patronen, zowel die met een gunstig als een minder resultaat. Ja ook neutrale en positieve emoties, gedachten en gebeurtenissen kunnen je veel informatie opleveren. Het verbaast me hoeveel atleten het DNA van hun succes niet kunnen bepalen. Als je niet kunt verwoorden waarom iets gelukt is, hoe ga je je succes dan herhalen?


Reacties

Populaire posts