Variatie

Jacques Borlée zijn discipelen vertoefden tijdens de wedstrijdloze Covid-19 periode in een dipje. Hij kon de slabakkende trainingen niet meer aanzien en riep een buitengewone familieraad samen. Uit dat overleg ontstond een lumineus tweedelig plan:

- laten we de motivatie opkrikken door een nieuw tussendoel te formuleren. We gaan de snelheid aanscherpen. 

- en hoewel Jacques voldoende kennis en ervaring als sprintcoach heeft, gaat de clan deze snelheidstrainingen (en bijhorende krachttrainingen) afwerken bij een gereputeerde Franse coach. 

Ze kiezen dus voor variatie in het trainingsprogramma en in coaching. Verandering van spijs doet eten.

Voldoende variatie in het trainingsproces steken, zagen we al bij de legendarische Belgische coach Mon Vanden Eynde. Professor Mon hield ervan om met zijn atleten te experimenteren. 

Mijn vader en later ook Yves Demeulemeester deden ook hun best om zoveel mogelijk verschillende trainingsvormen voor te schotelen. Ik kan mij niet herinneren, afgezien van een test training, dat ik twee keer dezelfde training aangeboden kreeg. 

Ik zag het variatieprincipe ook tijdens een Olympische multidisciplinaire stage te Lanzarote in 1999. Olympisch kampioen Frédérik "Fredje" Deburghgraeve wandelde samen met zijn coach Ronald Gaastra door het restaurant naar buiten met een racket in hun hand. Op weg naar de Spelen van Sydney was af en toe een uurtje squash een fijne afwisseling. 

Als trainer is mijn filosofie bijna volledig gebaseerd op afwisseling. Tijdens mijn jeugdtrainer dagen voetbalden de atleten nog uren na elke looptraining en ook basketbal en Hollandse snelheid kwamen regelmatig aan bod. Minstens 1 keer per week stond er een fiets of aquatraining op het programma. 7 dagen, 7 verschillende trainingen, 7 verschillende parcours. 

Is er een maar? Een kleintje. Georges Leekens ging met zijn Anderlechtse voetballers in de voorbereiding naar de atletiekpiste en verloor zo een speler langdurig met een spierblessure, opgelopen tijdens het verspringen. 

Variatie brengt wanorde met zich mee, deze wanorde laat ons lichaam en onze geest werken en aanpassen. Zo blijven we ontwikkelen.

Voor wie zich hier nog verder wil in verdiepen kan ik het uitstekende boek Antifragiel van Nassim Nicholas Taleb aanraden. Ter variatie heb ik het al in het Nederlands en het Engels gelezen. 

Laten we, zoals de Borlée's ons jarenlang getoond hebben, sterk finishen met een citaat van Arjen Robben: "You have to surprise opponents, keep them guessing. Doing the same thing over and over again without variation will not work."